'Het was ineens wij autochtonen tegen jullie, de allochtonen'

Gepubliceerd op 26 april 2016 om 10:56

Aziz el Haddouti at jarenlang iedere maandag een haring bij dezelfde kraam op de Albert Cuypmarkt, maar komt daar na afgelopen maandag niet meer terug.

9f73dde2-bb1e-4a59-97f4-3a797e686867-2.jpgZoals elke maandag ging ik met mijn dochtertje van net twee een haring eten op de Albert Cuijp. Vaste prik, al sinds ze kan eten. Wat ik echter zag, doet me vrezen voor haar toekomst. Mijn Amsterdam is aan het veranderen, aan het verharden!

Bij onze vaste haringboer aan het begin van de Albert Cuijpmarkt, schrokken we van het geschreeuw een paar kramen verderop. Een marktkoopman had een Turks jochie van zes, zeven jaar bij de kraag gevat. Hij sleepte hem van achter zijn kraam naar de markt, schudde hem heen en weer en sloeg hem op zijn gezicht. Dat jochie was in paniek, schreeuwde sorry en dat het een grapje was geweest.

De koopman was onverbiddelijk. Sterker: zijn kraamburen kwamen hem een handje helpen. Een (autochtone) voorbijganger die het tafereel aanschouwde, zei er iets van, maar werd door de marktkoopmannen gemaand door te lopen en zich met zijn eigen zaken te bemoeien. Godverdomme, dacht ik, toen ik dat zag. Ik liet mijn haring staan en liep er met de kinderwagen naartoe. Ik zei de marktkoopman op z'n Amsterdams dat hij zijn poten thuis moest houden.

Hij zei dat dat jochie had geprobeerd van hem te stelen. Ik zei: dan hou je hem vast en bel je de politie. Een andere opgepompte marktkoopman schreeuwde dat het een half uur zou duren voordat de politie er was. Dat gaf ze blijkbaar het recht het jochie zo te behandelen.

Toen het kind eindelijk was losgelaten, liep ik terug naar mijn oer-Hollandse haringboer waar ik als geboren Amsterdammer met Marokkaanse roots al jaren kom. Hij zei dat het jochie een paar goede tikken had verdiend. En ik kreeg naar mijn hoofd geslingerd dat ik hem aan het verdedigen was omdat het toevallig een Turks of Marokkaans jochie was en dat ik dat niet zou doen als het om een Hollands kind ging.

Ik wist niet wat ik hoorde! Dit was de man waar ik al jaren op maandag en zaterdag mijn haring kocht. Dit was de man bij wie mijn dochtertje voor het eerst haring had leren eten. Het was ineens wij autochtonen tegen jullie, de allochtonen. Dat was de laatste haring voor mij en mijn dochtertje bij deze man.

Laten we elkaar altijd blijven aanspreken op fout gedrag!

DOOR: Parool/ AZIS EL HADDOUTI Foto: ANP

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.