Vanaf dit jaar zijn we iets beter beschermd tegen omvallende banken en dat komt allemaal door de Europese Bankenunie. Wat is precies besloten in Brussel, en wat gaat er dan veranderen?
De bedoeling is dat met de komst van de Bankenunie en, specifieker, het Gemeenschappelijk Afwikkelingsmechanisme (GAM) Europese burgers minder snel de klos zijn als banken op omvallen staan. We herinneren ons allemaal het financiële rampjaar 2008 nog wel. Toen moest de Staat miljarden neerleggen om de reusachtige banken ABN Amro/Fortis en ING van de ondergang te behoeden. Dat soort taferelen moet de nieuwe regelgeving gaan voorkomen.
Daarvoor wordt door de EU een fonds in het leven geroepen. In dat fonds moeten banken, op basis van de hoeveelheid uitstaande tegoeden, geld storten. Over een jaar of acht moet er 55 miljard euro in dat fonds zitten. Dat geld is dan direct inzetbaar om noodlijdende banken van een faillissement te redden.
Goede banen
Om dat in goede banen te leiden is er de afgelopen jaren ook hard gewerkt aan het optuigen van een nieuwe toezichthoudende instantie. Hierdoor is het toezicht op Europese banken direct onder de ECB (de Europese Centrale Bank) komen te vallen. Mocht de toezichthouder signaleren dat een bank acuut in de problemen raakt, dat kan een speciale raad (afwikkelingsraad) besluiten wat er moet gebeuren met de bank en of de geplaagde financiële instelling in aanmerking komt voor noodsteun uit het fonds.
Uiteindelijk heeft de Europese Commissie het laatste woord. Zij moet het advies van de afwikkelingsraad goedkeuren. Het systeem moet ervoor zorgen dat banken snel en effectief gered kunnen worden, zonder dat de belastingbetaler de portemonnee moet trekken. Toch is het maar zeer de vraag of het allemaal genoeg gaat zijn. Aan het begin van de crisis hebben Europese overheden maar liefst 671 miljard aan leningen verstrekt aan noodlijdende banken. Het nieuwe noodfonds bevat slechts een fractie van dat bedrag.
Reactie plaatsen
Reacties