Eerste Kamer aan zet: stop op uitkeringen naar Marokko?

Gepubliceerd op 16 februari 2016 om 15:43

De Eerste Kamer buigt zich dinsdagmiddag over de vraag of de Nederlandse uitkeringen richting Marokko moeten stoppen.

media_xll_3604857-2.jpgDe Tweede Kamer stemde eerder al met ruime meerderheid voor opzegging van het verdrag dat de geldstroom regelt, tegen het zere been van minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken.

Als dezelfde partijen in de Senaat akkoord gaan, is ook daar een grote meerderheid voor beëindiging van de afspraken die begin jaren zeventig werden gemaakt. Nederland maakt dan eenzijdig een einde aan het verdrag over de sociale zekerheid.

Minister Asscher had liever een aangepast verdrag met Marokko gesloten over de verlaging van uitkeringen. Vorig jaar werd daarover een overeenkomst bereikt, maar Marokko stelde plotseling nieuwe voorwaarden die voor Den Haag onacceptabel zijn.

Levenskosten lager
De meeste parlementariërs willen korten op de huidige uitkeringen omdat de levenskosten in Marokko immers lang niet zo hoog zijn als in Nederland. Jaarlijks vloeien enkele tientallen miljoenen euro's aan uitkeringen naar Marokko.
Als de Eerste Kamer een einde maakt aan de uitkeringen, betekent dat niet dat de geldstroom meteen ophoudt. Eerst moet het verdrag met Marokko over sociale zekerheid worden opgezegd. Als dat voor 1 juli dit jaar gebeurt, heeft het effect vanaf 1 januari 2017.

Marokkaanse Nederlanders in Marokko verliezen hun AOW niet, maar ontvangen dan nog maar 50 procent van het wettelijk minimumloon. Zonder verdrag is immers niet meer te controleren of AOW-gerechtigden samenwonen. Nederland past deze strikte regel toe op alle landen waarmee geen verdrag is gesloten.

Getroffen zijn wel de uitkeringen van de Algemene Nabestaandenwet, de arbeidsongeschiktheidsregelingen WAO en WIA, de Ziektewet, de kinderbijslag en het kindgebonden budget, een toeslag die afhangt van het inkomen. In totaal vloeien er jaarlijks enkele tientallen miljoenen euro's naar Marokko.

Minister Lodewijk Asscher (Sociale Zaken) wilde eigenlijk het liefst het huidige verdrag met Marokko aanpassen. Door toepassing van het zogenoemde woonlandbeginsel zouden de meeste uitkeringen dalen, maar niet verdwijnen. In sommige gevallen zouden verzachtende toestanden worden toegepast. De AOW zou in dat geval niet minder worden.

Als de Europese Unie en Marokko tot een akkoord komen over intensieve samenwerking, moet Nederland weer de huidige situatie toepassen.

Bron: http://www.ad.nl/  ANP / Fotocollage AD

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.