Artsen van de Levenseindekliniek worden niet vervolgd voor twee gevallen waarin ze onzorgvuldig handelden bij het verlenen van euthanasie. Dat blijkt uit het jaarverslag dat de Regionale Toetsingscommissies Euthanasie (RTE) deze week publiceerden.
De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) en het Openbaar Ministerie (OM) spraken zich hierin voor het eerst publiekelijk uit over de kliniek.
Het gaat om twee gevallen waarbij het optreden van de Levenseindekliniek door de toetsingscommissies als 'onzorgvuldig' was bestempeld en waarover de IGZ en het OM zich hadden gebogen.
De eerste zaak betrof een bejaarde vrouw die al decennialang last had van depressies. De Levenseindekliniek werd berispt omdat ze verzuimd had een onafhankelijk psychiater te raadplegen, hoewel de richtlijnen van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie en van de artsenfederatie KNMG dat wél voorschrijven.
Juist omdat het bij psychiatrische patiënten moeilijk is om vast te stellen of hun doodswens oprecht is, vinden zij het oordeel van een expert belangrijk. Maar omdat de vrouw nare ervaringen had met psychiaters achtte de kliniek een gesprek met een geriater afdoende. De toetsingscommissies vonden deze specialist voor kwetsbare ouderen niet bekwaam, maar het OM en de Inspectie zijn daarvan niet overtuigd. Volgens hen konden alle betrokkenen samen tot de overtuiging komen dat de patiënte echt dood wilde. Ook omdat de Levenseindekliniek verbetering heeft beloofd, is afgezien van vervolgstappen.
Verouderde verklaring
Dat de arts aangaf van zijn fouten geleerd te hebben, hielp in de tweede zaak ook vervolging te voorkomen. In deze zaak hadden de commissies kritiek omdat de kliniek euthanasie had verleend aan een wilsonbekwame, hoogbejaarde vrouw. De arts ging af op haar wilsverklaring waarin stond dat ze niet opgenomen wilde worden in een verpleeghuis, maar hij was er níet van overtuigd dat zij ondraaglijk leed, een vereiste voor euthanasie. De arts had meerdere malen aangeven geen ondraaglijk lijden te hebben waargenomen: in zijn verslag en tijdens het verhoor door de commissies. Maar tegenover de IGZ verklaarde hij het tegendeel en zei hij dat zijn eerdere communicatie onvolledig was. Omdat ook hij verbetering beloofde, zien het OM en de IGZ af van vervolging.
Het is opvallend dat de inspectie en het OM in deze zaak voorbijgaan aan de kritiek van de toetsingscommissies dat de wilsverklaring van de vrouw twintig jaar oud was, en nooit schriftelijk was geactualiseerd. In een richtlijn die artsenfederatie KNMG en de ministeries van justitie en volksgezondheid in januari publiceerden, staat dat zo'n document niet te gedateerd mag zijn. Vorig jaar legden het OM en de IGZ vergelijkbare kritiek ook naast zich neer. Toen ging het om de euthanasie op een patiënte die als gevolg van de ziekte van Huntington nauwelijks nog kon communiceren, en haar wilsverklaring in zes jaar tijd niet had geactualiseerd.
Door: Alwin Kuiken / Trouw Redactie Foto: ANP
Reactie plaatsen
Reacties