Romano van der Dussen: Dit mag niet meer gebeuren

Gekleed in een zwembroek en lopend op slippers wordt Romano van der Dussen op 2 september 2003 op straat in het Spaanse Fuengirola gearresteerd door de Policía Nacional. De dan 32-jarige Nederlander wordt verdacht van twee aanrandingen en een verkrachting in een stadje verderop. Romano weet van niks, maar dat wordt niet geloofd.

Bewijs dat Van der Dussen het niet gedaan heeft wordt genegeerd en getuigen niet gehoord. Op 11 februari 2016 laten ze hem eindelijk gaan. Romano heeft dan dik twaalf jaar onschuldig vastgezeten. In het boek Twaalf jaar onschuldig in de cel: mijn Spaanse nachtmerrie beschrijft hij (opgetekend door auteur Edwin Winkels) hoe het in ’s hemelsnaam zo ver heeft kunnen komen.

Romano, op wie ben je nu, bijna negen maanden na je vrijlating, het meest boos?

Op Spanje. Zij wisten van meet af aan dat ik onschuldig was. Dat bleek al uit de video-beelden uit de straat waar de vrouwen zijn aangerand, want daar stond ik niet op, maar ze verhoorden mijn getuigen nooit en raakten DNA dat mijn onschuld bewees kwijt. Ik had nooit veroordeeld mogen worden. Maar ik verwijt Nederland ook een hele hoop.

Van Spanje eis je een schadevergoeding van 6,3 miljoen euro. En van Nederland?

Ik zou graag zien dat Nederland mij verder helpt bij het zuiveren van mijn naam. En ook dat ze iets ondernemen om te voorkomen dat anderen die vastzitten in Europese buurlanden overkomt wat mij is overkomen. Het was verschrikkelijk. Wat ik beleefd heb, gun je je ergste vijand niet. Dat heb ik ook gezegd tegen minister Koenders van Buitenlandse Zaken.

Zie jij voor jezelf daarin ook een rol weggelegd?

Al tijdens mijn gevangenschap heb ik er vaak over nagedacht om een stichting te beginnen die mensen in mijn situatie daadwerkelijk hulp kan bieden. Ik zou straks graag een deel van mijn schadevergoeding gebruiken om dat te realiseren. Dit mag niemand meer overkomen.

Je hoort wel eens dat mensen die lang vast hebben gezeten moeilijk alleen kunnen zijn. Herken je dat?

Ik slaap liever met mijn vriendin; daar ben ik eerlijk in. Als ik alleen ben, kom ik moeilijk in slaap. Ook heb ik sinds ik vrij ben last van nachtmerries. Ik herbeleef dingen van daar in mijn onderbewustzijn, word zwetend wakker en hap dan naar lucht. Ik heb zeker ook trauma’s overgehouden aan al die jaren en krijg daarvoor nu gelukkig hulp. Ook mediteer ik veel.

Heb je erg moeten wennen aan het leven anno 2016?

Mijn mobiele telefoon ken ik inmiddels uit mijn hoofd. Daar kon ik vijftien jaar geleden alleen maar mee bellen en nu kan ik e-mailen en alles. Dat is wel echt een verbetering. Beetje bij beetje word ik wijzer.

Waar had je het meest trek in toen je vrijkwam?

Al die jaren heb ik die vieze huisgemaakte prutjes gegeten. Mengelmoesjes van de overblijfsels, salades met dode kakkerlakken. Diende je een klacht in dan zeiden ze: in Thailand is dit een delicatesse. Dus toen ik vrijkwam, had ik wel zin in een biefstuk. En gisteren heb ik na vijftien jaar weer eens broodje frikadel gegeten, heerlijk!

Door de Redactie  Metronieuws Foto:  ANP