Na de zege van Oranje op Oostenrijk is de zomertoer van Oranje geslaagd. Vooraf stelde AD Sportwereld een reeks punten op waarmee de bondscoach alvast aan de slag kon op weg naar het WK van 2018. Conclusie na de duels met Ierland (1-1), Polen (1-2 winst) en Oostenrijk (0-2 zege): het geloof is terug.
Oranje keerde gistermiddag terug op Schiphol met het gevoel dat het zinvol was: 14 dagen trainen en spelen in landen die allemaal in de ban zijn van het naderende EK. In de alternatieve EK-poule die de KNVB voor Oranje samenstelde, haalde de ploeg twee zeges en een gelijkspel. Ook is een begin gemaakt met bouwen aan een nieuwe hiërarchie. En iets terugwinnen van de verloren gunst van het publiek. En oh ja, 'Dick' maakte een flitsende entree.
1. Plaats het WK van 2018 meteen als stip aan de horizon Dat leek ons bij de start een belangrijk punt. En meteen op de eerste ochtend in de Algave zette bondscoach Blind die stip. De ambitie is uitgesproken om er koste wat het kost bij te zijn in Rusland.
De eerste oefenpot tegen Ierland kwam nog stroef op gang, maar Blind kreeg na die sof het bezoekje waar hij op hoopte: zijn aanvoerder kwam even langs. Niet dat het nou zoveel voorstelde dat Arjen Robben een paar dagen meedraaide in de Algarve, maar ook hij zette de toon door te waarschuwen: 'Als de eerste WK-kwalificatiewedstrijd tegen Zweden pas in september gaat leven, zijn we met z'n allen te laat.'
2. Benut je voorsprong, juíst nu het EK is gemist Twee hoofdzaken zijn duidelijk: uit in Zweden speelt Oranje op 6 september 4-3-3. En de staf heeft al zo'n acht spelers in het hoofd die het geraamte van het elftal moeten vormen. Blind was aanvankelijk nog van plan om bij de trainingen in Portugal een alternatieve speelwijze van 5-3-2 in te slijpen. Maar daar ging door omstandigheden (acute blessures, afzeggingen, een ingekorte stage) al direct een streep door. ,,In augustus krijgen we die tijd ook niet meer. Bovendien is het in 4-3-3 nu een paar keer niet onaardig gegaan,'' stelde de bondscoach na de 0-2 zege tegen Oostenrijk.
3. Acht PSV'ers in de groep, gebruik hun automatismen Het werden er door het afhaken van Pröpper en Locadia uiteindelijk zes. En die hebben allemaal hun inbreng gehad. Van de nieuwe aanvoerder Bruma, de bij goals betrokken Van Ginkel en De Jong tot aan keeper Zoet die tegen Oostenrijk bewees dat er tussen hem en Jasper Cillessen geen verschil meer zit.
Alleen: allemaal tegelijk in Oranje, die optie is niet uitgeprobeerd. De toekomst zal leren of dat een gemiste kans is, nu landen als Spanje en Duitsland bewijzen hoeveel voordeel er te halen is als spelers die elke dag met elkaar trainen bij een club, hun automatismen en (non-verbale) communicatie meenemen in de nationale ploeg.
Nu blijft er nog steeds veel werk te doen in de onderlinge afstemming. Jetro Willems slingerde tegen Ierland en Polen nog steeds elke bal automatisch van ver voor het doel, alsof Luuk de Jong daar net als bij PSV klaar stond. Maar Vincent Janssen is een andere spits, met andere loopjes en kwaliteiten. Toen de Jong inviel, scoorde hij prompt wél uit zo'n verre pass van zijn ploegmaat.
Overigens: er is verder niks mis mee om Janssen nu het vertrouwen te geven. Sterker: hij is dé grote winnaar van deze stage. Wat een potentie. Een schot met twee benen. Een goed gevoel voor positie kiezen en voor de kaats. En: hij straalt in alles uit dat het een eer is om voor Oranje te spelen.
4. Bouw aan een nieuwe hiërarchie Toen Michel Vorm afgelopen maart voor even terugkeerde bij Oranje rond de oefenpot tegen Engeland, viel het de doelman op: het was ontzettend stil en timide in de groep. Vorm was nog gewend aan Wesley Sneijder die het hoogste woord had. Aan een sfeer waarin sowieso routiniers de dienst uitmaakten. Maar Engeland - Nederland (1-2) werd een duel waarin er voor het eerst in tijden niet één dertiger in Oranje stond.
En dat zette zich de afgelopen twee weken voort. Het geeft ruimte voor nieuwe gangmakers. Voor nieuwe dynamiek.
Voorzichtig komt er ook wel iets los. Bas Dost viel op als een jongen met wie je kan lachen, die het geweldig vindt om erbij te zijn en dat uitdraagt. Er zijn kaartgroepjes ontstaan. Naast Strootman kreeg ook Bruma de aanvoerdersband.
Het wordt nu razend interessant: in hoeverre laten Blind en zijn staf deze groep verder iets met elkaar opbouwen? ,,Strootman, Wijnaldum, Blind, er is een clubje dat met elkaar jeugd-EK's heeft gespeeld. Die gaan nu hun beste jaren tegemoet. Bruma, Promes, voor hen geldt dat ook. Die komen nu met z'n allen in beeld om de kar te trekken,'' zegt Blind.
Maar tegelijkertijd voel je dat hij ook nog wil vasthouden aan een topstatus voor Sneijder. Voor Robben. Misschien zelfs aan een rol voor Huntelaar. Maar gaat Sneijder het nog brengen als er in grote wedstrijden dynamiek op het middenveld wordt gevraagd? Waarschijnlijk kan onvoorwaardelijk bouwen op dergelijke iconen niet meer. Alles wat zij nog brengen, is een bonus.
5. Scherp afspraken maken, desnoods weer in een manifest De Volkskrantfoto van Guus Dubbelman bij het EK '96 die ooit voor grote commotie zorgde rond Oranje, die was de afgelopen 14 dagen weer in allerlei varianten te maken bij de nationale ploeg. Het beeld in één zin: een wel erg opzichtige opsplitsing tussen 'blank' en 'gekleurd'. Rond trainingen, na wedstrijden in mixed-zones, in hotels, etcetera.
Is zoiets erg? Als het om Friezen en Utrechters gaat die bij elkaar klonteren, roert niemand het aan. Maar: in de mislukte EK-kwalificatie is het intern soms als probleem ervaren. Turkije-uit, 'matties' met elkaar op reis, een gat in de nacht gamen. De verloren wedstrijd leek wel bijzaak geweest.
Een international vertelde hoe er nu gaandeweg deze trip is ingespeeld op groepjesvorming. Door bewust kleinere tafelindelingen te maken, dwong de staf spelers als vanzelf ook eens bij anderen aan te schuiven.
Dat is goed en verstandig. Als pak 'm beet Strootman en Vlaar of Van Ginkel en Janssen veel met elkaar doen en het leuk hebben, dan belemmert dat hen niet om elkaar in het veld nog steeds de waarheid te zeggen. Om eisen te stellen aan elkaar. Maar Memphis en Elia, of Narsingh en Vilhena? Die doen dat niet uit zichzelf. Dat is niet hun cultuur.
Ook de nieuwe assistent Dick Advocaat is aan de slag met de binding tussen spelers. En jongens als Bruma, Van Dijk en Wijnaldum hebben een brugfunctie. Bij Bruma en Van Dijk zag je deze 14 dagen hoe ze zich al los durven te maken. Die staan er steeds onafhankelijker in.
6. Sla piketpalen in de nieuwe staf met Advocaat Kort en krachtig: de rentree van Advocaat is voorlopig goed voor Oranje. Iedereen die je ernaar vraagt in de boezem van het team zegt hetzelfde: hij voegt echt iets toe met kennis, enthousiasme, humor en toegankelijkheid. Marco van Basten zal altijd de oude topspits blijven die superkritisch en afstandelijk naar spelers kijkt.
Zo praat hij ook in zijn VI-columns, oordelend over het niveau van de eredivisie. Blind is al iets milder. Maar Advocaat kan van de drie het best door het gemis van topkwaliteit bij Oranje heenkijken. De klus om Nederland naar het WK te leiden, die gaan Blind, Van Basten en Advocaat echt als een trojka oppakken. Dat is na deze twee weken het beklijvende beeld bij staf en spelersgroep.
Door Redactie AD Foto: ANP
Reactie plaatsen
Reacties