Hoe leg je de aanslagen in Brussel uit aan kinderen?

Kinderen tot twee jaar hebben vaak geen besef van oorlog, het beste is dan ook om te voorkomen dat ze iets zien of horen. “Daarna hangt het af van het kind zelf. Sommigen zijn vroeger klaar om alles te vatten, anderen zijn later rijp op dat vlak. Gemiddeld nemen we aan dat kinderen tot acht à negen jaar best zoveel mogelijk worden afgeschermd van dergelijke berichtgevingen. Merk je dat ze toch dat ze iets te weten zijn gekomen, pols dan eerst bij hen wat ze al weten en ga daar verder op in.”

Geef kinderen een veilig gevoel

“Het belangrijkste is om kinderen een veilig gevoel te geven. Je moet hen ten alle tijden duidelijk maken dat deze aanslagen nu wel dichtbij huis gebeurd zijn, maar dat dat nog niet wil zeggen dat zij morgen ook met een bom te maken zullen krijgen. Kinderen betrekken alles namelijk heel erg op zichzelf. Ze zullen al snel denken dat er in hun straat nu ook bommen gaan ontploffen. Belangrijk is om een veilige haven van rust voor de kinderen te zijn. Ontkennen is niet nodig, overdrijven zeker niet aan de orde, maar relativeren zeker en vast wel.

Kijk niet naar livebeelden

Kom daarom eerst zelf tot rust vooraleer je met je kinderen praat. Kijk ook nooit naar livebeelden met hen. Neem alles eerst op en screen de beelden, zodat je exact weet wat je gaat tonen en hoe je dat kan plaatsen. Geef ook niet te veel details vrij. ‘Er zijn slechte mensen, met bommen en wapens die andere mensen hebben gedood, maar er zijn veel meer goede mensen die daar tegen vechten’, is vaak al genoeg.”

Wat met tieners?

Bij tieners is de situatie net omgekeerd. Zij krijgen heel veel informatie binnen en gaan die vaak op zichzelf projecteren. Ze worden erg stil en gaan anderen hun meningen overnemen en erg extreem denken. Zo zal je al snel horen: ‘Alle moslims moeten dood’, omdat ze dat één keertje ergens gehoord hebben. Bij deze leeftijdsgroep moet je dus net uitlokkende vragen stellen, zodat ze over hun gevoelens gaan praten en je alles kan helpen kaderen. Bijvoorbeeld door te zeggen: ‘Voor dit geweld zijn alle vluchtelingen net op de vlucht’.”

In de klas

Volgens crisispsycholoog Erik De Soir is het nu vooral belangrijk om ook in de klas voor voldoende duiding te zorgen. "Sommige kinderen gaan het nieuws op de voet gevolgd hebben, anderen gaan simpelweg op hun iPad gespeeld hebben en het merendeel gemist hebben. Maar sommigen gaan ook onder de indruk zijn van hetgeen verteld is op thuisvlak, voor hen allen is het belangrijk dat er een momentje komt waarop ze alles kunnen ventileren, een klein praatmoment. Kinderen zitten nu met heel wat vragen: 'Is het nu oorlog? Is het hier nog wel veilig? Basisschoolkinderen hebben een ander besef van tijd en ruimte, zij denken dat terroristen nu plots overal gaan toeslaan, ook bij hen thuis en op school."

Slechte timing

"Ook de timing valt bijzonder slecht, zo net voor de paasvakantie als ouders met hun kinderen op vakantie vertrekken. Ik kan me voorstellen dat die ouders extra angstig zijn, net als hun kinderen. Het zou me niet verbazen moesten veel mensen hun reis zelfs annuleren."

"Maak je kinderen niet bang voor vreemden"

Ook Child Focus een bericht op zijn website geplaatst met tips over hoe je best met je kinderen praat over een dergelijk moeilijk onderwerp. "Maak je kinderen zeker niet bang voor vreemden, dat zal hen nog angstiger en ongeruster maken", luidt het. "Maar vertel hen ook dat als ze zich ergens of bij iemand niet op hun gemak voelen, ze snel het gezelschap moeten zoeken van iemand die ze vertrouwen." Child Focus adviseert ook nog om vaste routines niet aan te passen omwille van je eigen ongerustheid.

http://www.nieuwsblad.be/ Door: door MiGe Foto: ‎Nieuwsblad