Aanklager: "Als een struikrover wachtte ze op haar prooi"

Véronique S. had van eind 2009 tot midden 2010 een relatie met Bart H. Een turbulente relatie. Toch raakte S. snel zwanger. De relatie liep even snel stuk. Drie jaar lang probeerde Bart zijn dochter te zien, maar dat lukte niet. Uiteindelijk kreeg hij eind 2013 omgangsrecht. Hij mocht zijn dochter zien, maar de eerste contacten en ophaalmomenten verliepen moeizaam.

Op 12 januari 2014 ging Bart H. even na 22 uur het vuilnis op straat zetten voor zijn huis in de Hendrik Consciencelaan in Zoersel. Hij werd meteen langs achter aangevallen. "Hij kreeg een slag met een metalen staaf en is in de hals gestoken met een kapotgeslagen glazen fles", vertelde de aanklager voor de correctionele rechtbank in Antwerpen.

"Mijn cliënt dacht dat hij dood ging", vulde meester Dirk Dielen aan. "In een gevecht op leven en dood kon hij zijn agressor overmeesteren. Na een stilte zei die: 'Mijn dochter, mijn dochter.' Toen besefte mijn cliënt dat het zijn ex was die hem probeerde vermoorden."

Chirurgische scalpels

Véronique S. had zich in het struikgewas verstopt. "Als een struikrover heeft ze op haar prooi gewacht", vervolgde de aanklager. "Met abnormaal veel kledij aan: zeven T-shirts, een wollen trui, een fleece trui, twee paar handschoenen, broekkousen en nog een paar kousen. In haar rugzak had ze vijf chirurgische scalpels zitten. Ze had de intentie om het slachtoffer te doden, anders steek je niet in de hals."

De aanklager had ernstige vragen bij de geestelijke gezondheid van de vrouw. "De beklaagde lijdt aan een paranoïde waanstoornis. Iedereen is tegen haar, de Calimero die moet vechten tegen de boze wereld. Na de vrijlating startte ze een blog waarin ze haar frustraties neerschreef en verdachtmakingen uitte aan het adres van het slachtoffer, maar ook aan de onderzoeksrechter en aan mezelf", vertelde de aanklager. "Als de rechtbank haar schuldig zou verklaren, riskeert de rechtbank in ons clubje terecht te komen."

Daarom vond de openbare aanklager dat Véronique S. geïnterneerd moet worden. "Anders is ze een psychopate die zelfs geen sorry over haar lippen kan krijgen. Als de rechtbank haar toch toerekeningsvatbaar vindt, eis ik tien jaar gevangenisstraf."

Véronique S. sprak tegen dat ze haar ex wilde vermoorden. "Jarenlang raakte ze meer en meer gefrustreerd", zei meester Johan Vangenechten. "Als alleenstaande moeder moest ze elke dag naar Brussel voor haar job. Ze was op de duur een schim van zichzelf. Ze stond op instorten en ze wilde het slachtoffer een lesje leren. Niets meer dan dat. Ik vraag een herkwalificatie naar slagen en verwondingen. Mijn cliënte zat al zeventien maanden in voorhechtenis en ze ziet haar eigen dochter niet meer."

Op het einde van het proces kreeg Véronique het woord: "Dit had nooit mogen gebeuren. Ik ben tegen geweld." De excuses aan het slachtoffer kwamen er ook gisteren niet. Vonnis op 7 juni.

Door: Redactie/ KRISTOF AERTS/HLN