Op het Eurovisie Songfestival staat eenheid centraal - en politiek is bij reglement verboden. Toch werden er dit jaar behoorlijk wat politieke statements gemaakt.
De Armeense inzending vroeg aandacht voor het oplaaiende grensconflict tussen Armenië en Azerbeidzjan. Het winnende liedje '1944' van Oekraïne gaat over de deportatie van Krim-Tataren door Rusland in 1944. De overgrootmoeder van zangeres Jamala's verloor daarbij één van haar dochters. Rusland, favoriet bij de wedkantoren was 'not amused'.
"Mijn oma vertelde dat verhaal vroeger keer op keer. Op een gegeven moment wist ik het wel. Zo van, jahaa oma. Maar nu realiseer ik me het belang van dat verhaal. Nu zie ik in dat het niet zo maar een tragedie uit het verleden is", vertelt Jamala. Is er iets gebeurd, onlangs, in haar land, dat haar dat heeft doen realiseren? Ze zwijgt even. Dan, fel, ja, natuurlijk, de situatie, de bezetting van de Krim, de verhouding met Rusland, de spanningen in de regio.
Gebroken harten
De zangeres, een beetje de Caro Emerald van Oekraïne, weet best dat politiek niet thuishoort op het vrolijke festival. Ze heeft ook liefdesliedjes over gebroken harten in haar repertoire. "Maar ik ben muzikant. Ik wilde iets dat echt is." Ze maakte zich geen zorgen dat het nummer zou worden afgewezen: "Dit is niet politiek. Dit is een persoonlijk verhaal."
Of Jamala muziek als wedstrijd ziet? Meteen geeft ze het antwoord dat iedereen geeft - meedoen is belangrijker dan winnen. Dan, fluisterend: "Eigenlijk heb ik een hekel aan dit soort wedstrijden. Ik beeld mezelf in dat ik op een festival optreed. Op jullie North Sea Jazz, zoiets, daar zou ik willen zingen!"
Door Redactie Trouw: Foto:
Reactie plaatsen
Reacties