Wc, wasbak, keukenblok, vloer in de woonkamer, vloer in de slaapkamer. De vijf pijlers van een schoon huis. Mocht er maar een uurtje zijn om schoon te maken, dan stort je je op die vijf. De rest komt de volgende keer wel weer.
Gemeenten hadden de schoonmaak thuis bij hulpbehoevende inwoners teruggebracht tot anderhalf uur. Niet alle gemeenten, maar wel een heleboel, waaronder Utrecht. Zodra bekend was dat gemeenten verantwoordelijk zouden worden voor het uitvoeren van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), was duidelijk dat dit een van de gevolgen zou zijn. Hulpbehoevende bewoners protesteerden massaal.
De vele rechtszaken hierover met tegenstrijdige uitspraken brachten de kwestie uiteindelijk bij de Centrale Raad van Beroep. Die zei deze week dat anderhalf uur poetsen niet genoeg hoeft te zijn om standaard van elk huis een schoon huis te maken. Als hulpbehoevende bewoners zelf vinden dat daar meer tijd voor nodig is, moeten gemeenten met hen om de keukentafel gaan zitten om te zien hoeveel dan wel nodig is. Maatwerk dus.
Spetters pastasaus
In dat begrip 'nodig' zit het hele probleem vervat. Ik denk dat dit geen uitleg behoeft. Er zijn mensen die nadat de schoonmaakster is geweest nog even met een witte handschoen over de bovenkant van de kasten strijken. Maar ook die tevreden zijn als er in hun gezellige keuken nog wat spetters pastasaus tegen de deur van een keukenkastje zitten. Hoe smerig wordt in enkele dagen tijd een huis waarin een gezin met vier kleine kinderen woont? Hoe smerig wordt een huis waarin een alleenstaande oude heer woont die het bed niet meer uit kan komen?
Denk aan de kankerpatiënt die door de chemokuren uitermate vatbaar is geworden voor infecties en voor wie de keuken en de badkamer heel schoon moeten zijn. In al die huizen zou de thuishulp precies anderhalf uur mogen schoonmaken.
Het schoonmaken van een huis van iemand die dat zelf door ziekte of ouderdom niet meer kan, is ook een vorm van zorg, vindt de Centrale Raad van Beroep dus. Een streep door de rekening van iedereen die meent dat dit eigen verantwoordelijkheid is.
Toevallig is net bekend geworden dat gemeenten het eerste jaar dat ze verantwoordelijk zijn voor hulp en ondersteuning thuis, aardig wat geld hebben overgehouden wat hiervoor bestemd was. Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau wel 362 miljoen euro. Daarvan kan flink wat gepoetst worden door de thuishulp.
De vraag
Blijft de vraag wanneer een huis schoon genoeg is. En vooral, wie dat bepaalt. Ik kan me voorstellen dat aan al die keukentafels waar hierover onderhandeld wordt de gesprekken hoog kunnen oplopen, met als inzet details als deurklinken en keukenkasten. Dat we tegenwoordig juist ziek kunnen worden van al te schone huizen, daarover lees ik wel eens iets. Maar ziek worden omdat een huis smerig is, daarover zelden. Je zou zeggen: die vijf pijlers zijn genoeg.
Door Redactie Trouw: Monic Slingerland Foto: ANP
Reactie plaatsen
Reacties